dvb c kundrejt dvb t2
DVB-C dhe DVB-T2 përfaqësojnë dy standarde të ndryshme të transmetimit të televizionit digjital që shërbejnë për qëllime të ndryshme në peizazhin modern të transmetimit. DVB-C, i dizajnuar për rrjetet e televizionit me kabllo, funksionon përmes një infrastrukture kabllore dhe ofron sinjale televizive digjitale drejtpërdrejt në shtëpi përmes kabllove koaksiale. Ai ofron kapacitet të lartë bandwidth dhe është më pak i ndjeshëm ndaj ndërhyrjeve, duke e bërë atë ideal për zonat urbane me rrjete kabllore të vendosura. DVB-T2, nga ana tjetër, është standardi i dytë i transmetimit terestrial që transmeton sinjale përmes ajrit duke përdorur sisteme antenash. Ky standard i avancuar ofron efikasitet të superior të kompresimit, duke lejuar më shumë kanale dhe cilësi më të mirë brenda të njëjtit bandwidth. DVB-T2 implementon teknika të avancuara të korrigjimit të gabimeve dhe modulimit, duke mundësuar marrjen e fortë edhe në kushte sfiduese. Ndërsa DVB-C zakonisht ofron transmetim më të qëndrueshëm për shkak të lidhjes së tij fizike, DVB-T2 ofron fleksibilitet më të madh dhe zonë mbulimi, veçanërisht të dobishme në rajonet rurale ku infrastruktura kabllore mund të jetë e kufizuar. Të dy standardet mbështesin përmbajtje me definicion të lartë, por DVB-T2 zakonisht lejon përdorim më efikas të spektrit dhe kapacitete më të mira të marrjes mobile.